ارزیابی کاربرد آهن و روی بر ویژگی های کمی و کیفی بذر دو رقم سویا

به منظور بررسی اثر کاربرد خاکی و محلول¬پاشی آهن و روی بر صفات کمی و کیفی دو رقم سویا آزمایشی مزرعه¬ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در بهار سال 1392 در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. تیمارها شامل، محلول¬پاشی آهن، کاربرد خاکی آهن، محلول¬پاشی روی، کاربرد خاکی روی، محلول¬پاشی آهن و روی، کاربرد خاکی روی + محلول¬پاشی آهن، کاربرد خاکی آهن + محلول¬پاشی روی، کاربرد خاکی آهن و روی، کاربرد خاکی و محلول¬پاشی آهن و روی و شاهد بود. نتایج حاصل نشان داد که محلول¬پاشی آهن + کاربرد خاکی روی، ارتفاع ساقه و عملکرد زیستی را افزایش داد، با میانگین¬های به ترتیب 137.31 و 55001.2. در صفات تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت و پروتئین دانه تیمار خاک¬کاربرد روی بهترین نتیجه را داشت، با میانگین¬های به ترتیب 73.85، 152.40، 16.53، 8285. 88، 43.01 و 65.25. هم¬چنین نتایج نشان داد که روغن دانه با کاربرد خاکی آهن افزایش یافت. غلظت آهن دانه در تیمار خاک¬کاربرد آهن و غلظت روی در دانه در تیمار خاک¬کاربرد روی و محلول¬پاشی روی افزایش یافت. کاربرد تیمارها تأثیر قابل توجهی بر صفات بذری نداشت. کاربرد توأم آهن و روی در تیمارهایی اثر مثبت داشت که مقدار آهن به کار رفته بیش از مقدار روی به کار رفته بود و در غیر این صورت عنصر روی مانع از جذب آهن شده و اثر منفی بر صفات مورد نظر داشت.